خدمات شرکت های حمل و نقل داخلی :
خدمات شرکت های باربری داخلی از جهات مختلف مورد بررسی قرار می گیرد . نوع شرکت از لحاظ ثبت شامل سهامی خاص ، خصوص و مسئولیت محدود می باشد . هویت یک شرکت حمل و نقل داخلی شامل دسته های توزیع و پخش ، شعبه و موسسه می باشد . نوع حمل کالا یکی دیگر از فاکتور های بررسی یک شرکت ترابری داخلی است که شامل پخش ، خرده بار و عمومی می باشد . مسئولیت حمل بار این شرکت ها شامل دو بخش کریر و فورواردر می باشد . بعضی از شرکت های حمل و نقل داخلی دارای مجوز وانت بار نیز هستند . حوزه ی فعالیت می تواند به صورت شهرستانی یا سراسری باشد .یکی از فاکتور های خدمات رسانی شرکت های باربری داخلی نوع پایانه است که به دسته های مختلفی از جمله پایانه اختصاصی ، خارج از پایانه و پایانه عمومی با مالکیت دولتی تقسیم می شود . تصرف در پایانه می تواند به صورت اجاره ای یا ملکی باشد . از دیگر مواردی که در حوزه ی شرکت های حمل و نقل داخلی بررسی می شود می توان به مجوز داخلی بین الملل اشاره کرد .
شرکت های ترابری داخلی خدمات حمل کالای سنگین و سبک را با تنظیم بارنامه و انتخاب ناوگان مناسب انجام می دهند . ارائه سریع و دقیق خدمات لجستیک از فاکتور های رقابتی این شرکت ها محسوب می شوند . همچنین تجهیزات ساختاری شامل شبکه های حمل و نقل و ترمینال ها می باشد باید از استاندارد های کیفی و کمی مطلوبی برخوردار باشند . ناوگان حمل و نقل داخلی و ضوابط قانونی و آیین نامه های تعیین شده برای باربری کالا باید از استاندارد های دولتی و ارگان های دیگر داخلی و بین المللی مسئول برخوردار باشند .
تجهیزاتی که در این حرفه مورد استفاده قرار می گیرند شامل دستگاه کشنده بنز و اسکانیا ، انواع تریلر مانند تانکر، چادری ، کفی، کمپرسی، لبه دار و … میباشند .آگاهی از ظرفیت موجود ، به ما برای اینکه از ارائه خدمات مطلوب کمپانی اطمینان حاصل کنیم ، کمک می کند . ناوگان های در اختیار شرکت ممکن است ملکی یا اجاره ای باشد . در حوزه ی داخلی با خدمات حمل کانتینر ، تحویل محصولات ، حمل انبار به انبار و خدمات بار فاسد شدنی با تریلر یخچالی روبرو هستیم .
مقررات حمل و نقل داخلی :
همانطور که اشاره شد ، حمل و نقل زمینی یکی از پرکاربرد ترین روش های ترابری کالا در داخل کشور است که شرکت ها ، موسسات و کارخانه ها به طور رایج از آن استفاده می کنند . این روش نوعی واسطه برای روش های دیگر باربری نیز محسوب می شود به طوریکه برای حمل کالا از کریدور های زمینی (جاده ای) و ریلی به انبار مقصد کاربرد دارد .
یکی از مواردی که در تعیین ایمنی ناوگان باربری تاثیرگذار است ، توجه به استاندارد های کیفی وسایل نقلیه است . شرکتها و موسسات حمل و نقل زمینی (جاده ای) ، باید از تحویل بار و صدور بارنامه به وسیلهی نقلیهای که به وسایل ایمنی از جمله جعبهی کمکهای اولیهی درمانی ، علایم ایمنی مورد نیاز، از جمله مثلث شبرنگ ، کارت معاینهی فنی ، کپسول آتشنشانی ، دستگاه سنجش سرعت و زمان (تاخوگراف) ، سالم و بدون داشتن نقص فنی ، زنجیر چرخ، در مواقع مورد نیاز و لاستیکهای آجدار قابل قبول مجهز نیست ، خودداری کنند .
رانندگان شرکت های حمل و نقل زمینی (جادهای) ، ملزم به داشتن مدارکی مانند گواهینامهی بیمهی اجباری شخص ثالث ، کارت شناسایی عکسدار راننده (تهیه از سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور ) و گواهینامهی رانندهگی متناسب می باشند و از تحویل مسافر، بار، صدور بارنامه، و صورتوضعیت مسافری، جهت وسایل نقلیهای که رانندهگان آن، فاقد مدارک هستند ، پرهیز نمایند .
کارت وابستهگی وسیلهی نقلیه، به یکی از موسسات و شرکتهای حمل و نقل بار و مسافر و کارت صحت و سلامت جسمی و روحی از مراجع ذی ربط از دیگر مدارکی هستند که باید در اختیار راننده باشد .
حمل و نقل داخلی در این نوشته به حمل کالای تجاری یا شخصی از نقطه ای در داخل کشور به نقاط دیگری در همان کشور می باشد . حمل و نقل زمینی (جاده ای) پرکاربرد و بهینه در کسب و کار ها و تجارت های داخلی به حساب می آید . حمل داخلی از قوانین و مقررات ساده تری نسبت به حمل و نقل بین المللی برخوردار است .